Ισπανοί γιατροί: Η κρίση του κορωνοϊού είναι ο πόλεμος της γενιάς μας

Ισπανοί γιατροί: Η κρίση του κορωνοϊού είναι ο πόλεμος της γενιάς μας


Για τις εικόνες και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν στα νοσοκομεία και τις εντατικές της χώρας μιλούν στην ισπανική εφημερίδα El Pais οι Ισπανοί γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. 

«Η δουλειά είναι τεράστια, εξαντλητική και αγχωτική. Είσαι σε μία στολή με μάσκα και σκούφο. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις και τα γυαλιά σου θολώνουν. Δεν έχω ποτέ βιώσει κάτι σαν κι αυτό. Είναι τιτανικός. Εύχομαι να ήταν ταινία και να μπορούσα να δω το τέλος», ανέφερε η 57χρονη επικεφαλής της ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Virgen de la Victoria» της Μάλαγας στην νότια Ισπανία. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες εργάζεται με τους ασθενείς που νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση και προσπαθεί να μην μολυνθεί και η ίδια, καθώς γνωρίζει ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη. 

«Αποφάσισα να γίνω γιατρός μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Ατόχα. Αυτός είναι ο πόλεμος της γενιάς μας», είπε η αναισθησιολόγος του Νοσοκομείου Cruces στο Μπιλμπάο, Σίλια Γκονζάλες. 

«Όλοι έχουν την ίδια παθολογία: Σοβαρή πνευμονία που απαιτεί επείγουσα διασωλήνωση και σύνδεση με έναν αναπνευστήρα. Απαιτεί πολύ χρόνο και ανθρώπινο δυναμικό και ειδικούς. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι άρρωστοι άνθρωποι ανταποκρίνονται πολύ καλά στην οξυγόνωση όταν βρίσκονται με το πρόσωπο προς το έδαφος.  Απαιτούνται τέσσερα ή πέντε άτομα για να το κάνουν αυτό για ένα διασωληνωμένο ασθενή. Ενδείκνυται για 16 ώρες. Τους βάζουμε προς τα κάτω στις 3 π.μ. και τους γυρίζουμε στις 7 το πρωί», ανέφερε ο νοσηλευτής της ΜΕΘ σε νοσοκομείο της Μαδρίτης, Γκαμπριέλ Χεράς. 

Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό διαμαρτύρεται ότι εκτός από τον φόβο να κολλήσουν τον κορωνοϊό οι ίδιοι και οι οικογένειες τους πρέπει να σηκώνουν ένα βαρύ ψυχικό φορτίο όταν βλέπουν ασθενείς να πεθαίνουν μόνοι τους στην καραντίνα. Ο νοσοκόμος Αγκουστίν Βάσκες από το Νοσοκομείο Gregorio Marañón λέει ότι τέτοια ησυχία στο νοσοκομείο είχε συμβεί πάλι στην τρομοκρατική επίθεση στον σταθμό τρένου της Μαδρίτης τον Μάρτιο του 2014. 

«Η εργασία με δύο σετ γαντιών απαιτεί τεράστια προσπάθεια. Υπάρχει πάντα κάποιος απέξω που μας παρακολουθεί για την περίπτωση που ζαλιστούμε. Πρέπει να δώσεις μία ειδοποίηση ότι θέλεις να φύγεις και μετά κάνουμε την αντίστροφη διαδικασία για να γδυθούμε. Κάθε φορά που βγάζουμε κάτι πρέπει να καθαριζόμαστε με αλκοολούχο διάλυμα. Όλο αυτό το κάνουμε σε ζευγάρια προκειμένου να μην αποτύχουμε σε τίποτα», είπε ο Αγκουστίν Βάσκες. Οι περισσότεροι προσπαθούν να μειώσουν όσο γίνεται τις επισκέψεις στους ασθενείς προκειμένου να μην χρειάζεται συνέχεια αλλαγή η στολή και τα γάντια τους, καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς προμήθειες. 
 

Πηγή: skai.gr



Source link

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to top